Osoby starsze i niepełnosprawne zbyt często zostają pozbawione pomocy w realizacji bieżących potrzeb. Młodzi ludzie chcą pomagać, ale nie wiedzą, jak to zrobić, komu i w jaki sposób. 

Osiedle Osowa Góra liczy około 14 tysięcy mieszkańców. To peryferyjne osiedle Bydgoszczy, składające się ze starych budynków jednorodzinnych zamieszkałych głównie przez osoby w podeszłym wieku, oraz z nowoczesnych bloków mieszkalnych wybudowanych w ostatnich kilku-kilkunastu latach.

Bardzo wiele osób starszych zostało samych w domach wskutek tego, że młodzi ludzie wyemigrowali do innych państw w celach zarobkowych, do innych ośrodków akademickich na studia lub również do pracy.

Mają oni utrudnione możliwości funkcjonowania nie tylko podczas epidemii. Mimo relatywnie dobrej infrastruktury konsumenckiej osiedla widzimy potrzebę pomocy w dostarczaniu nie tylko produktów spożywczych i chemii gospodarczej, ale również książek, czasopism i innych produktów z zakresu dobrostanu kultury. Chodzi tak o przedmioty materialne, fizyczne, jak i cyfrowe czy duchowe. Seniorzy i osoby z niepełnosprawnościami, zwłaszcza samotni, często potrzebują zwykłej, szczerej rozmowy, co w obliczu obostrzeń związanych z epidemią bywa utrudnione lub niemożliwe. W cyberprzestrzeni można tę potrzebę realizować w sposób bezpieczny i wygodny.

Wobec braku możliwości sprawowania opieki i świadczenia pomocy dla starszych i niepełnosprawnych mieszkańców osiedla Osowa Góra przez osoby najbliższe, które zwykle mieszkają poza granicami kraju lub w innych częściach kraju, aktywizacja młodszych i zdrowych sąsiadów chętnych do niesienia pomocy była właściwym i dobrym pomysłem.
Do naszej akcji dołączyło bardzo wielu wolontariuszy w różnym przedziale wiekowym, którzy chętnie wspierają osoby potrzebujące.